Interview Flo de Haan

Ik woon in Heerhugowaard en ben 38 jaar. Ik werk op dit moment bij de vpro als videoeditor en beheerder van online videostrategiën en heb daarnaast mijn eigen bedrijf in motion graphics en videoproductie. Hiervoor was ik ook muzikant. Ik heb een passie voor grote, lange bordspellen, oude geschiedenis, natuurkunde, talen (Spaans en Italiaans) en Vincent van Gogh.

oe is jouw liefde voor bord/kaartspellen ooit ontstaan? Speelde je als kind al veel spellen? Zo ja, welke?
Zolang als ik mij kan herinneren speel en maak ik bordspellen. Als 5-jarige tekende ik mijn eigen ganzenbord. Later werden dat uitbreidingen en aanpassingen op bestaande spellen zoals Monopoly, Risk, en het bedenken van scenario’s voor HeroQuest. Samen met mijn neef Gerart heb ik van jongs af aan ontzettend veel spellen gespeeld en ideeën uitgewerkt. We zijn hier samen in meegegroeid en hebben een goede wisselwerking samen. Voor mij was Magic The Gathering een eyeopener, mid jaren ‘90. Mijn voorkeur ging altijd uit naar complexe, creatieve decks die een zo lang mogelijke tijd nodig hadden om tot een winsituatie te komen.

Ben je nog op andere manieren actief in de spellenwereld? (winkel, club, vereniging etc.)
Vrijwel ieder weekend speel ik met vrienden. De afgelopen acht jaar was Mega Civilization daar altijd een belangrijk onderdeel van. Ik ben niet aangesloten bij een vereniging. Ik organiseer liever zelf speeldagen bij mij thuis of in een café.

Wat is je favoriete spel ooit en waarom?
Dat is een lastige vraag. Ik twijfel tussen (Mega) Civilization en Magic the Gathering. MTG heeft voor mij wat afgedaan door de continue toevoeging van nieuwe kaarten en mechanismen, en het verbannen van oudere kaarten gedurende twintig jaar. Ik kan niet echt een vast punt noemen, maar ik vond het goed zoals het was, en op een bepaald moment ben ik het kwijtgeraakt. Civilization is the king, maar Mega Civilization is the emperor. Ik kan er geen genoeg van krijgen om dat te spelen.

Waarom spelen wij ‘mensen’ spellen volgens jou?
Om samen te komen met andere mensen. Om elkaar in de ogen te kunnen kijken en elkaar glashard te bedriegen, omdat dat in het echte leven niet mag. Om verbondenheid te voelen. Om samen aan hetzelfde project te werken en om competitie te ervaren. Voor mij persoonlijk ook om nieuwe mensen te leren kennen.

Hoe ben je op het idee gekomen voor het spel ‘Mega Civilization’?
Het is mij nooit groot genoeg. Civilization is een fantastisch spel, maar ik wilde dat het langer duurde, meer spelers kon betrekken en groter zou zijn. Speel ik vandaag, dan wil ik morgen wéér. Mijn passie voor oude beschavingen uit zich in dit spel. Ik heb enorm veel onderzoek gedaan, en alle tekeningen gemaakt op basis van deze research en eigen vakanties. Waar we het spel aanvankelijk als een ‘aanpassing’ beschouwden op het origineel, zijn we op een bepaald punt het project gaan benaderen als ‘from scratch’. En pas toen hebben we cruciale stappen gemaakt die ons spel zo goed maakt.

Hoe lang duurde het maakproces van eerste idee tot het in de winkels lag?
Acht jaar voor mij. Ik heb mijn idee samengevoegd met het idee dat John Rodriguez al langer geleden had en op een forum had gezet. Ik heb hem gebeld om hem te overtuigen samen te werken, en het uit te werken tot een publiceerbaar eindresultaat. Ik heb een enorm goede samenwerking met Gerart hierin gehad. Hij is een theorieman en ik een praktijkman. Mijn creativiteit kan hij heel goed samenvatten in cijfers en statistieken. En ik kan zijn Gaussmodellen onderuit halen met praktijksituaties die niet waren voorzien.

Hoe vaak heb je het spel moeten testen voordat het helemaal werkte?
Verschrikkelijk veel. Omdat een compleet spel twaalf uur duurt, kun je niet eventjes een paar potjes op een middag doen. Je speelt er meestal één per dag. Ook kan ik niet van de spelers verwachten dat zij alleen maar aan een theoretische test werken. Ze willen ook een leuke dag hebben. Daarnaast heb ik veel simulaties gedaan van losse onderdelen. Maar ja, zoals ik zei over praktijksituaties… Mensen zijn mensen en maken soms onlogische keuzes. Die kun je vaak alleen in de praktijk testen.

Met wie test je meestal je spellen?
Ik heb een database van ongeveer 50 mensen, maar een vaste kern van 10 mensen die keer op keer kwamen opdraven voor Mega Civilization. Nu het testen achter de rug is, vind ik het nog steeds leuk om met deze mensen het spel gewoon te spelen, en dat geldt natuurlijk ook voor andere spellen.

Wat was je grootste strijd/struikelblok in he ontwikkelingsproces?
De lengte van het spel, en het bijbehorende wachten van de spelers. “Hoe hou ik de aandacht vast?”
We hebben hard nagedacht hoe we dit moesten ondervangen en pas na twee jaar hadden we cruciale veranderingen in de regels aangebracht die dit probleem volledig opgelost hebben. De eerste keer dat we met deze nieuwe veranderingen speelden, had ik een eurekamoment. Dat was een omslagpunt. Ook een verandering in de puntentelling maakte een essentieel onderdeel uit van het slagen van het concept.

Speel je zelf het spel nog vaak met familie en/of vrienden?
Ja, zo vaak mogelijk, als ik enigszins tijd heb. Sinds de release in Essen in oktober heb ik het iedere week gespeeld. Soms meerdere keren. Wil je morgen Mega Civilization spelen? Bel me op, dan gaan we weer...

Ben je nog bezig met nieuwe ideeën voor bord of kaartspellen?
Ik heb er een aantal in de ijskast liggen. Vier jaar geleden ben ik me helemaal gaan focussen op Mega Civilization en heb alles ‘on hold’ gezet. Over een paar maanden, als de rush van MC voorbij is, zal ik voorzichtig gaan werken aan nieuwe plannen. John en ik gaan ook weer samen aan een plan werken dat hij al een tijdje in de ijskast heeft. We’ll see...

Wat is jouw gouden tip voor mensen die graag hun eigen spel willen maken?
Just do it! Ik heb door de jaren zoveel mensen gesproken die niet durven, of geen tijd hebben, of geen mensen kennen om te testen of wat voor excuus ook. Als je wat wilt in het leven moet je het gewoon doen. NU, en niet morgen. Toen ik Mega Civilization wilde spelen met 18 spelers had ik ook geen 18 spelers, dus ik heb stuk voor stuk mensen moeten overtuigen om mee te spelen. En je moet gewoon niet opgeven. Zo vaak is me verteld dat het niet zou gaan lukken, maar als je daar naar luistert lukt het ook niet. Blijf in jezelf geloven, en blijf kritisch. Durf aanpassingen te doen, maar luister niet te veel naar alle goedbedoelde tips en ideeën.